หัวหรือก้อย

มือใหม่หัดเขียน

ออกหัวหรือ..ออกก้อย

ในเมื่อผมเป็นคนชอบอ่าน-ชอบถาม-ชอบฟัง ทุกๆเรื่องของเหตุบ้านการเมืองมาพอสมควร
..วันนี้จึงอยากจะเขียนบ้างคงไม่ว่ากัน
ผมจั่วหัวเรื่องว่า:ออกหัวหรือออกก้อย การเล่นเกมส์(หรือการพนัน)ปั่นแปะของเหรียญซึ่งส่วนใหญ่จะใช้เหรียญสกุลเงินบาทของไทยไม่ว่าเหรียญสลึง-ห้าสิบสตางค์-หนึ่งบาทฯในการเล่นเกมส์
เราจะเห็นว่าเหรียญมันจะมีสองด้าน ด้านหนึ่งส่วนใหญ่เราจะเรียกว่า”หัว”อีกด้านหนึ่งก็คือ”ก้อย”คงเปรียบประหนึ่งว่าหัวนั้นใหญ่กว่าก้อย(เพราะหัวนิ้วมือหรือนิ้วโป้งจะใหญ่กว่านิ้วก้อยเสมอ)
ผมจึงอยากจะชวนท่านทั้งหลายที่เสียสละอ่านบทเขียนนี้..เรามาเล่นเกมส์กัน
หลังจาก 19 กันยายน 2549 เราอาจจะลืมเล่นปั่นแปะหัวก้อยกันมานาน..อาจจะไม่มีเวลามาเล่นเกมส์แบบเด็กๆสมัยโบร่ำโบราณกัน
แต่หารู้ไม่ว่า..พวกอำมาตย์อำมหิตทั้งหลายเล่นปั่นแปะหัวก้อยกันมากว่า78ปีมาแล้วและทุกวันนี้เวลานี้วินาทีนี้..พวกอำมาตย์ก็ยังเล่นกันอยู่ แต่ช้าก่อน..เรามีตัวแทนของฅนเสื้อแดงพยายามที่จะขอเข้าไปเล่นปั่นแปะกับอำมาตย์แล้วเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2549 แต่อนิจจาผู้เปิดทางครั้งนั้นกลับกลายเข้าไปเล่นเกมส์”รัสเซี่ยนรูเล็ต”โดยไม่รู้ตัว จนเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2549 ฅนเสื้อแดงต้องสูญเสียตัวแทนของพวกเราไป..เพราะตัวแทนของเราที่เสี่ยงไปเล่นเกมส์กับอำมาตย์คือ”ลุงนวมทอง ไพรวัลย์” เกมส์จบลงด้วยชีวิตจบด้วยการปั่นแปะ “ ออกหัว” อีกแล้ว (ที่มาของการเล่นปั่นแปะครั้งนี้
หลังจากนั้นฅนเสื้อแดงซึ่งยังไม่แดงทั้งแผ่นดินได้ทยอยเดินเข้าสู่การเล่นเกมส์โบราณที่อำมหิตเกินกว่าการปั่นแปะธรรมดาเสียแล้ว
ทุกๆครั้งผลแห่งการเล่นมักจะออก”ก้อย”ตลอดเวลาไม่ว่า การเล่นเมื่อ 22 กรกฏาคม 2550 ขนาดยังไม่ไปถึงสนามแห่งการปั่นแปะแค่ยืนชะเง้อนอกรั้วผลก็ออกมาว่า มันออกหัวอีกแล้ว..แถมได้ทั้งเลือด-น้ำตากลับมาเป็นของแถมแบบน้ำตาตกในมันร้อนรุ่มอยู่ในอก แต่..ฅนเสื้อแดงก็ยังไม่เข็ดหลาบพยายามกระเสือกกระสนเพื่อหวังว่ารูปเกมส์ที่เสี่ยงด้วยชีวิต-เลือดเนื้อ-น้ำตา คงจะออก”ก้อย”สักครั้ง เพียงแค่สายลมผ่านไปอีกเพียง 39 วันหลังจาก 22 กรกฎาคม 2550
เกมส์แห่งอำหิตก็ได้คร่าชีวิตของ”ฅนเสื้อแดง”ไปอีกหนึ่งท่าน วันที่ 1 กันยายน 2550 เราได้สูญเสีย คุณณรงค์ศักดิ์ กรอบไธสงค์ ซึ่งเป็นหนึ่งของผู้เสียสละขอเข้าไปเล่นด้วย..สุดท้ายมันก็ยังออก”หัว”อีก เมื่อไหร่หนอ......มันจะออก”ก้อย” ให้ชื่นใจบ้าง
ครั้งแล้วครั้งเล่า..มันจะจบอย่างนี้ตลอดเวลา..เหงา..เศร้า..แต่”ฅนเสื้อแดง..เริ่มแดงทั้งแผ่นดินแล้ว ก็ยังรวบรวมพละกำลังสู้กับเกมส์แห่งอำมหิตนี้..เริ่มรู้และเข้าใจแล้วว่ามันไม่ใช่การ”ปั่นแปะ”ธรรมดาเสียแล้ว
เมื่อคิดจะเล่นต้องเล่นไม่เลิก ใหนๆมันออกแต่หัว..ขอสู้ก้อยหมดหน้าตักอีกครั้ง(ว่ะ) 8 เมษายน 2552 ฅนเสื้อแดงระดมกองเชียร์เสริมสร้างกำลังใจลุกขึ้นมา”เล่น”อีกครั้ง มืดฟ้ามัวดินเกือบ300,000 ชีวิตทั้งขย่มเขย่าจนถึงวันที่ 13 เมษายน 2552 คราวนี้ออก”ก้อย” จริงๆคือด้านหนึ่งของเหรียญมักจะเป็นรูป”วัด”เราได้ก้อยแบบน้ำตานองหลั่งเป็นสีเลือดแดงฉานทาทั่วทั้งแผ่นดินอีกแล้ว
ใจสู้หรือเปล่า???? เกมส์ของอำมาตย์อำมหิตเกมส์นี้มันเล่นโกงกันอย่างหน้าด้านๆ เพราะเราเข้าไปเล่นเกมส์กับพวกมันทั้งที่ไม่เคยเห็นเหรียญสักครั้งว่า..เหรียญมีสองด้านก็จริง..แต่มันมีแต่”หัว”ทั้งสองด้าน..เวรกรรมของ”ฅนเสื้อแดง”ที่เผลอไม่เฉลียวใจเลยว่าโดนโกงตั้งแต่ต้นแล้ว

ของเก่าถอดทิ้งใส่มิงค์สีแดงดีกว่า คราวนี้”ฅนเสื้อแดง..แดงทั้งแผ่นดิน” ขอประกาศท้าเล่น”ปั่นแปะอำมหิตเลือด”กับมหาอำมาตย์อำมหิตทุกชั่วตัวคน..อีกครั้ง..อีกครั้ง..แต่ !!! ขอเอาเหรียญที่มีสองด้านจริงๆไปด้วยลองดูสักตั้งว่าจะออก”หัวหรือก้อย”
รฆังดังกังวาล ณ ท้องสนามหลวง ซึ่งใกล้กับสัญลักษณ์ของทั้งหัวและก้อย.......
31 กรกฎาคม 2552 “ฅนเสื้อแดง..แดงทั้งแผ่นดิน” พร้อมแล้ว 6 ล้านชีวิตได้ทุ่มเททั้งแรงกาย-ใจ-ชีวิตหมดหน้าตักทั้งครอบครัว-ทั้งตระกุล...มาร่วมลุ้นแบบสุดจะหาใดเปรียบได้....
****ตอนที่กำลังเขียนและรอลุ้นอยู่นี้*** การปั่นแปะอำมหิต..ได้เริ่มขึ้นแล้ว เหรียญกำลังหมุนติ๊วๆแบบไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย

ท่านผู้อ่านที่เคารพ..ท่านว่าการเล่น”เกมส์อำมหิต”ครั้งนี้
มันจะออก หัว หรือ ก้อย
เพราะ...???